Fokken op kleur?

De toverballen in de border collie wereld

Geen enkel ras heeft zoveel diversiteit als de border collie. Er is niet 1 ras dat in meer kleuren voorkomt. Sterker nog, kleuren die je voorheen nooit zag komen nu steeds meer te voorschijn. Is dat toeval? Komen de toverbalnestjes toevallig uit de grond schieten of ontstaat hier een nieuwe trend? Door mijn zoektocht naar aparte kleuren is het me opgevallen dat er de laatste paar jaar opeens meer kleur verschijnt.

De regenboog trend

De brindles, de blue en lilac sables, de seals, de sable merles, de whitefactored en de piebald borders, ze komen steeds vaker voor. Hoe dan? Omdat er mee gefokt wordt. Logisch, want mensen vinden aparte kleurtjes leuk, willen graag een zeldzame hond, en zijn oh zo blij als ze een pup in een zeldzame kleur of met een aparte aftekening kunnen krijgen. In voorgaande jaren werden aparte kleuren niet gewaardeerd, of opzij geschoven. Al die gekke kleurtjes, die hoefde de boer niet, en op shows hoefde je er helemaal niet mee aan te komen. Maar dit verandert. Er duiken steeds vaker aparte kleuren naar boven. En hoe leuk en interessant ik de kleuren ook vindt, ik wil dit graag een beetje ontmoedigen. Ik ben namelijk tegen het fokken op kleur.

Het oog wil toch ook wat?

“Maar het oog wil toch ook wat”, ja het oog wil ook wat, maar het oog hoort op de laatste plaats te komen. Op de eerste plaats staat gezondheid. Binnen de genen poel van gezonde honden wordt daarna gekeken naar karakter, en werklust, en pas daarna naar de kleur. Althans dat is hoe ik vind dat het zou moeten. Kom je toevallig een reu tegen in een aparte kleur, blijkt die helemaal gezond te zijn, een geweldig karakter te hebben en ook nog goed te werken? Dan kun je die best gebruiken. Maar ik ben bang dat er in de nabije toekomst reuen zullen zijn, in aparte kleuren, die vervolgens gigantisch veel gebruikt gaan worden.

Het kleurtje is een leuk extraatje

Er is veel vraag naar aparte kleurtjes. De “gewone” zwart witte border verliest het een beetje van de kleurtjes. Fokkers merken het zelfs in de wachtlijsten van hun nestjes, kleur verkoopt beter. Ik zou heel graag zien dat daar door fokkers niet sterk op gereageerd wordt. Ik hoop echt oprecht dat kleur op de laatste plaats blijft staan. Dat kleur een leuk extraatje is bij een toch al geweldige ouder combinatie. Ik wil daarmee niet zeggen dat de minder zeldzame kleuren “beter” of “mooier” zijn, maar om te selectief fokken te voorkomen zou ik het heel erg fijn vinden als de zeldzame kleuren langzaam worden uitgebreid. Houd niet elke aparte pup meteen aan voor de fok, ga niet opzoek naar reuen die drager zijn van dit en dat gen, ga geen honden combineren omdat er dan kans is dat die en die kleur er uit komt. Aparte kleurtjes zijn leuke extraatjes, maar ze mogen nooit en te nimmer de hoofdreden van het fokken, of aanhouden van een pup zijn.

Breed-Healthy-not-Colorful

Dus aan alle border collie fokkers

Zet kleur onderaan de lijst, fok op gezondheid, karakter/werklust en kijk dan pas voorzichtig naar de kleur. Ik zou het jammer vinden als we de border collie op de lange lijst doorgefokte rassen moeten zetten, want ik vrees dat dat wel de kant is die we uit gaan op deze manier. Rekening houden met kleurtjes is prima, maar verlies aub de rest niet uit het oog.

 

One thought on “Fokken op kleur?

Leave a comment